โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์

28 ธันวาคม 2551 18:46 น.

ชื่อเพลง : เอี๋ยนไห่กงลู่เตอชูโข่ว (沿海公路的出口)        ศิลปิน ：s.h.e        อัลบั้ม ：f.m. s.h.e        เนื้อร้อง : หวงเจี้ยนโจว（黄建洲）        ทำนอง : เจิ้งหนัน（郑楠）                用一根火柴烧一场蜃楼        yong yi gen huo cai shao yi chang sheng lou        ย่ง อี เกิน หั่ว ไฉ เซา อี ฉาง เสิ้น โหลว        จุดไฟจากก้านไม้ขีดสร้างภาพลวงตาที่งดงามฉากหนึ่ง                借这场大雨让自己逃走        jie zhe chang da yu rang zi ji tao zou        เจี้ย เจ้อ ฉาง ต้า อี่ว์ รั่ง จื้อ จี๋ เถา โจ่ว        อาศัยฝนที่ตกหนัก พาตัวเองค่อยๆ หนีจากไป                荒茫公路无人的漂泊        huang mang gong lu wu ren piao bo        ฮวง หมาง กง ลู่ อู๋ เหริน เตอ เพียว ป๋อ        ถนนเงียบร้าง ไร้ผู้คนสัญจร                寂寞海啸把我卷走        ji mo hai xiao ba wo juan zou        จี้ โม่ ไห่ เสี้ยว ป่า หว่อ จ่วน โจ่ว        คลื่นยักษ์ของความเดียวดายซัดม้วนพาฉันไป                用一段感情换一个朋友        yong yi duan gan qing huan yi ge peng you        ย่ง อี ต้วน ก่าน ฉิง ห้วน อี เก้อ เผิง โหย่ว        ใช้ความรักแลกมาซึ่งความเป็นเพื่อน                每一句再见割一道伤口        mei yi ju zai jian ge yi dao shang kou        เหม่ย อี จี้ว์ ไจ้ เจี้ยน เก๋อ อี เต้า ซาง โข่ว        ในทุกๆ คำลา ต่างคั่นด้วยบาดแผลรอยหนึ่ง                躲在万劫不复的街头        duo zai wan jie bu fu de jie tou        ตั่ว ไจ้ ว่าน เชี่ย ปู๋ ฟู่ เตอ เจีย โถว        หลบอยู่ ณ มุมถนนอันแสนทรุดโทรม                微笑参透覆水难收        wei xiao shen tou fu shui nan shou        เวย เสี้ยว เสิน โท่ว ฟู่ สุ่ย หนาน โซว        รอยยิ้มที่เจิดจ้านั้นไม่อาจจะหวนกลับมาอีกแล้ว                倘若说放一次手就像咳一个嗽        tang ruo shuo fang yi ci shou jiu xiang ke yi ge sou        ถั่ง รั่ว ซัว ฟั่ง อี ชื่อ โส่ว จิ้ว เซี่ยง เขอ อี เก้อ โส่ว        หากพูดว่าการปล่อยมือง่ายเหมือนการกระแอมเพียงครั้ง                我又何苦在乎得不到的温柔        wo you he ku zai hu de bu dao de wen rou        หว่อ โย่ว เหอ ขู่ ไจ้ หุ เต๋อ ปู๋ เต้า เตอ เวิน โหรว        ฉันจะมามัวแคร์ทำไม กับสัมผัสอ่อนโยนที่ไม่อาจเอื้อมถึง                我坐在公路的出口        wo zuo zai gong lu de chu kou        หว่อ จั้ว ไจ้ กง ลู่ เตอ ชู โข่ว        ฉันนั่งอยู่ที่ทางออกของถนน                等待天黑以后无边的寂寞        deng dai tian hei yi hou wu bian de ji mo        เติ่ง ไต้ เทียน เฮย อี โฮ่ว อู๋ เปียน เตอ จี้ โม่ว        เฝ้ารอเวลาที่ท้องฟ้ามืด ความอ้างว้างไร้ขอบเขต                连想你都是种残酷切磋        lian xiang ni dhou shi zhong can ku qie cuo        เหลียน เสี่ยง หนี่ โตว ซื่อ จ่ง ฉาน คู่ เชีย ชั่ว        แม้แต่การคิดถึงเธอยังเป็นความทารุณประการหนึ่ง                我目送沿海的日落        wo mu song yan hai de ri luo        หว่อ มู่ ซ่ง เอี๋ยน ไห่ เตอ รื่อ ลั่ว        ฉันร่ำลาพระอาทิตย์ที่ตกลับลงทะเลด้วยสายตา                紧抱一个醉生梦死的枕头        jin bao yi ge zui sheng meng si de zhen tou        จิ่น เป้า อี เก้อ จุ้ย เซิง เมิ่ง สื่อ เตอ เจิ่น โถว        กอดไว้เพียงหมอนแห่งความเคลิบเคลิ้มงมงาย                游不出回忆却学不会放手        you bu chu hui yi que xue bu hui fang shou        โหยว ปู้ ชู หุย อี้ เชว่ เสียว์ ปู๋ หุ้ย ฟั่ง โส่ว        ไม่อาจสลัดความทรงจำ และไม่สามารถปล่อยมือ                怎么走        zen me zou        เจิ่น เมอ โจ่ว        จะออกเดินจากไปอย่างไร                倘若说放一次手就像咳一个嗽        tang ruo shuo fang yi ci shou jiu xiang ke yi ge sou        ถั่ง รั่ว ซัว ฟั่ง อี ชื่อ โส่ว จิ้ว เซี่ยง เขอ อี เก้อ โส่ว        หากพูดว่าการปล่อยมือง่ายเหมือนการกระแอมเพียงครั้ง                我又何苦在乎得不到的温柔        wo you he ku zai hu de bu dao de wen rou        หว่อ โย่ว เหอ ขู่ ไจ้ หุ เต๋อ ปู๋ เต้า เตอ เวิน โหรว        ฉันจะมามัวแคร์ทำไม กับสัมผัสอ่อนโยนที่ไม่อาจเอื้อมถึง                *我坐在公路的出口        wo zuo zai gong lu de chu kou        หว่อ จั้ว ไจ้ กง ลู่ เตอ ชู โข่ว        ฉันนั่งอยู่ที่ทางออกของถนน                等待天黑以后无边的寂寞        deng dai tian hei yi hou wu bian de ji mo        เติ่ง ไต้ เทียน เฮย อี โฮ่ว อู๋ เปียน เตอ จี้ โม่ว        เฝ้ารอเวลาที่ท้องฟ้ามืด ความอ้างว้างไร้ขอบเขต                连想你都是种残酷切磋        lian xiang ni dhou shi zhong can ku qie cuo        เหลียน เสี่ยง หนี่ โตว ซื่อ จ่ง ฉาน คู่ เชีย ชั่ว        แม้แต่การคิดถึงเธอยังเป็นความทารุณประการหนึ่ง                我目送沿海的日落        wo mu song yan hai de ri luo        หว่อ มู่ ซ่ง เอี๋ยน ไห่ เตอ รื่อ ลั่ว        ฉันร่ำลาพระอาทิตย์ที่ตกลับลงทะเลด้วยสายตา                紧抱一个醉生梦死的枕头        jin bao yi ge zui sheng meng si de zhen tou        จิ่น เป้า อี เก้อ จุ้ย เซิง เมิ่ง สื่อ เตอ เจิ่น โถว        กอดไว้เพียงหมอนแห่งความเคลิบเคลิ้มงมงาย                游不出回忆却学不会放手        you bu chu hui yi que xue bu hui fang shou        โหยว ปู้ ชู หุย อี้ เชว่ เสียว์ ปู๋ หุ้ย ฟั่ง โส่ว        ไม่อาจสลัดความทรงจำ และไม่สามารถปล่อยมือ                怎么走**        zen me zou        เจิ่น เมอ โจ่ว        จะออกเดินจากไปอย่างไร                ซ้ำ *-**