วันอังคารที่ 24 เมษายน 2555 www.jiewfudao.com

            แม่น้ำสายใหญ่ของจีนเช่น แม่น้ำเหลือง黄河และแม่น้ำแยงซีเกียง长江ส่วนมากไหลสู่ทะเลโดยจากทิศตะวันตกไปสู่ทิศตะวันออกแต่มีอยู่หนึ่งสายที่เชื่อมโยงภาคเหนือกับภาคใต้ ซึ่งเป็นคลองที่ใช้แรงงานคนขุด นับเป็นคลองขุดใหญ่ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง ระหว่างปี ค.ศ.605 ถึงปี ค.ศ.610 พระเจ้าสุยหยางตี้隋炀帝ได้ขุดคลองสายนี้โดยใช้แรงงานหลายล้านคนโดยใช้เวลาประมาณ 6 ปี เพื่อการควบคุมประเทศได้มั่นคงยิ่งขึ้น และเพื่อการขนส่งเครื่องอุปโภคบริโภคจากภาคใต้ของแม่น้ำแยงซีเกียงไปสู่ภาคเหนือให้สะดวกยิ่งขึ้น คลองขุดบางตอนได้พัฒนาจากคลองเดิมด้วยวิธีการฟื้นฟูบูรณะ การขยายให้กว้างและขุดให้ลึกขึ้น นอกจากนี้ ยังยังได้เชื่อมแม่น้ำธรรมชาติ ทะเลสาบและคลองใหญ่เล็กให้ต่อเนื่องกันด้วย

            คลองขุดที่มีเมืองลั่วหยางเป็นศูนย์กลางและเชื่อมโยงภาคเหนือกับภาคใต้สายนี้ความยาว 2 พันกว่ากิโลเมตร กว้าง 30-70 เมตรไม่เท่ากัน ภาคเหนือจากจัวจวิ้น涿郡(นครปักกิ่ง北京ในปัจจุบัน) ภาคใต้ไปถึงหยูหาง余杭(เมืองหังโจว杭州ในปัจจุบัน) ได้ทำให้แม่น้ำไห่เหอ海河 แม่น้ำเหลือง黄河 แม่น้ำหวยเหอ淮河 แม่น้ำแยงซีเกียง长江และแม่น้ำเฉียนถังเจียง钱塘江เชื่อมต่อกัน และไหลผ่านมณฑลเหอเป่ย河北 ซานตง山东 เหอหนาน河南 อันฮุย安徽 เจียงซู江苏 และเจ้อเจียง浙江 คลองขุดสายนี้เป็นโครงการอันยิ่งใหญ่โครงการหนึ่งในประวัติศาสตร์ของจีน

            การเริ่มเปิดให้สัญจรไปมาของคลองขุดใหญ่สายนี้ทำให้ธัญญาหารและเครื่องอุปโภคบริโภคของภาคใต้สามารถขนส่งไปถึงภาคเหนืออย่างต่อเนื่อง จึงได้มีบทบาทสำคัญต่อการส่งเสริมการแลกเปลี่ยนและการพัฒนาเศรษฐกิจและวัฒนธรรมระหว่างภาคเหนือกับภาคใต้ รวมทั้งการรักษาความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของประเทศด้วย

            ในสมัยราชวงศ์หยวน元朝ได้ขุดคลองซานตงกับคลองทงหุ้ยจากพื้นคลองเดิม ขยายเป็นคลองขุดขนาดใหญ่โดยภาคเหนือเริ่มจากนครปักกิ่งและภาคใต้ไปถึงเมืองหังโจวและทำให้คลองสายนี้เป็นหนทางทางน้ำที่สำคัญระหว่างภาคเหนือกับภาคใต้สายหนึ่งของจีน

            ปัจจุบัน ประเทศจีนได้ออกแผนการฟื้นฟูบูรณะคลองขุดใหญ่สายนี้ โดยจุดมุ่งหมายคือการให้ความสะดวกในการติดต่อสัมพันธ์กันระหว่างภาคเหนือกับภาคใต้ และการย้ายน้ำภาคใต้ไปสู่ภาคเหนือเพื่อแก้ไขปัญหาการขาดแคลนน้ำของทางภาคเหนือ

อ้างอิงจาก