วันเสาร์ที่ 21 มิถุนายน 2557 www.jiewfudao.com

         จีนเป็นประเทศเกษตรกรรมที่มีขนาดใหญ่และมีประวัติการพัฒนาด้าน การเกษตรยาวนานที่สุดแห่งหนึ่งในโลก พืชผลทางเกษตรที่สำคัญเช่น ข้าวเจ้า 水稻 ก็มีแหล่งกำเหนิดที่ประเทศจีน

         แนวเทือกเขาฉินหลิ่ง秦岭 แม่น้ำหวายเหอเป็นเส้นแบ่งภูมิเทศสำคัญ ที่แบ่งเขต ระหว่างภาคเหนือกับภาคใต้

         ภาคเหนือที่อยู่ทางเหนือแนวเทือกเขาฉินหลิ่ง แม่น้ำหวายเหอ พืชปลูกส่วนใหญ่เป็นพืชนาแห้ง ใช้น้ำน้อย พืชที่มีความสำคัญมี ข้าวสาลี小麦  ข้าวโพด玉米 ข้าวเกาเหลียง高粱 และถั่ว大豆ลงมาทางใต้ก็ปลูกต้นฝ้าย植棉花และมันเทศ甘薯ได้ นอกจากนี้มีต้นผลไม้เช่น แอปเปิ้ล苹果 ลูกสาลี่梨 ลูกท้อ桃 อัลมอนด์杏 พลับ柿 วอลนัต核桃  เกาลัค板栗 พุทรา枣และองุ่น葡萄 เป็นต้น

         ภาคใต้อยู่ทางใต้แนวเทือกเขาฉินหลิ่ง แม่น้ำหวายเหอ ทำการเพาะปลูกได้ ตลอดทั้งปี พืชปลูกที่สำคัญคือ ข้าวเจ้า ซึ่งเก็บเกี่ยวได้ปีละ2 ถึง 3ครั้ง นอกจากนี้ ภาคใต้ยังมีการปลูกกล้วย香蕉 สับปะรด菠萝 ลำไย龙眼 ลิ้นจี่荔枝และมะพร้าว椰子 เป็นต้น

         รัฐบาลจีนให้ความสำคัญต่อการเกษตรกรรมเป็นอย่างยิ่ง ได้มีการเพิ่มการลงทุนด้านเกษตรกรรมอย่างต่อเนื่อง และทำการสร้างระบบชลประทานในชนบทอย่างจริงจัง จึงช่วยยกระดับเกษตรกรรมให้มีความทันสมัยมากขึ้น ทำให้เกษตรกรรมประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก สิ่งที่เห็นได้ชัดคือประเทศจีนใช้ที่ดินเพาะปลูกเพียงไม่ถึง7%ของโลกเท่านั้น แต่กลับสามารถเลี้ยงประชากรมากกว่า22 % ของโลกได้

ผู้พิมพ์บทความ : ด.ช.พงษกฤต  กวยานนท์

อ้างอิงจาก

-       หนังสือ “ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับภูมิศาสตร์ประเทศจีน (中国地理常识)”The Overseas Chinese Affairs Office of the State Council / The Office of Chinese Language Council International.สำนักพิมพ์สุขภาพใจ

-        http://news.wugu.com.cn/article/20131206/82504.html