เครื่องหมายอัญประกาศในภาษาจีน แตกต่างจากภาษาไทย เพราะไม่เพียงมีอัญประกาศคู่และอัญประกาศเดี่ยว(“ ” ‘ ’ )เช่น ในภาษาไทยแล้ว ยังมีอัญประกาศเดี่ยวมุมฉากกับอัญประกาศคู่มุมฉาก ( [ ] และ 『』) อีกด้วย
อัญประกาศทั้งสองแบบนี้ใช้งานในลักษณะเดียวกันเพียงแต่อัญประกาศคู่และอัญประกาศเดี่ยว(“ ” ‘ ’ ) จะใช้กับการเขียนในแนวนอนหรือแนวราบ ขณะที่อัญประกาศเดี่ยวมุมฉากกับอัญประกาศคู่มุมฉาก ( [ ] และ 『』) จะใช้กับการเขียนในแนวตั้งหรือแนวดิ่ง
ในกรณีเขียนตามแนวตั้ง จะใช้เครื่องหมายอัญประกาศเดี่ยวมุมฉาก ( [ ] ) เสมอ และถ้าต้องใช้เครื่องหมายอัญประกาศซ้ำซ้อนกัน ก็มักวางอัญประกาศเดี่ยวไว้ข้างนอกและอัญประกาศคู่ไว้ข้างใน
ส่วนกรณีเขียนตามแนวนอน จะใช้เครื่องหมายอัญประกาศคู่ (“ ” ) เสมอ และถ้าต้องใช้เครื่องหมายอัญประกาศซ้ำซ้อนกัน ก็มักวางอัญประกาศคู่ไว้ข้างนอก และอัญประกาศเดี่ยวไว้ข้างใน
ดังนั้นเมื่อใช้งานจริง จึงมีวิธีใช้ด้วยกัน 3 วิธี คือ
1. ใช้กับข้อความที่อ้างอิงถึง เช่น
鲁迅说过这样意味深长的话：“地上本没有路，走的人多了，也便成了路。”
หลู่ซวิ่นเคยพูดไว้อย่างน่าคิดทีเดียวว่า “เดิมทีบนพื้นดินไม่มีทาง(ถนน) พอคนเดินมากเข้า ก็กลายเป็นทาง(ถนน)ขึ้นมา”
ถ้าข้อความที่อ้างอิงมีหลายย่อหน้า โดยทั่วไปจะใช้เครื่องหมายอัญประกาศเปิดไว้เฉพาะข้างหน้าของย่อหน้านั้น ๆเท่านั้น ไม่ต้องใส่เครื่องหมายอัญประกาศไว้ที่ทุกท้ายย่อหน้าแต่อย่างใด ใส่ไว้ที่ท้ายย่อหน้าสุดท้ายก็พอ เช่น
“然而刹那间，要是你猛抬眼看见了前面远远的有一排--不，或者只是三五株，一株，傲然耸立，像哨兵似的树木的话，那你的昏昏欲睡的情绪有将如何？我那时是惊奇地叫了一声！
“那就是白杨树，西北极普通的一种树，然而实在不是平凡的一种树！”
“และแล้วในห้วงเวลานั้น หากเธอเงยหน้ามองไกลออกไปข้างหน้า จะเห็นต้นไม้เรียงเป็นแนว—ไม่ใช่ บางทีอาจมีแค่3-5ต้น หรือต้นเดียว ยืนตระหง่านเหมือนทหารรักษาการณ์อารมณ์ที่กำลังง่วงเหงาของเธอจะเป็นอย่างไรหนอ แต่ตอนนั้นฉันตื่นตะลึงจนร้องออกมา
“นั้นไง ต้นไป๋หยาง ต้นไม้ที่แสนจะธรรมดาในภาคตะวันตกเฉียงเหนือ หากแต่จริง ๆ แล้วมันมิใช่ต้นไม้ธรรมดาเลย”
2. ใช้กับข้อความที่เป็นคำพูด เช่น
“世界最高峰叫什么？”老师提问。
“ยอดเขาที่สูงที่สุดในโลกชื่ออะไร” ครูเอ่ยถาม
“珠穆朗玛峰”最先举手的那个学生抢着回答。
“ยอดเขาเอเวอเรสต์” นักเรียนที่ยกมือก่อนใครคนนั้นชิงตอบ
3. ใช้กับข้อความที่เน้นความหมายเป็นกรณีพิเศษ
杀人无罪，这就是“公里”！
ฆาตกรไม่มีความผิด นี่แหละคือ “ความยุติธรรม”
อ้างอิงจาก หนังสือ “หลักไวยากรณ์จีน ฉบับศึกษาด้วยตนเอง”-อดุลย์ รัตนมั่นเกษม
