เครื่องหมายอัฒภาค(分号 fēn hào) เป็นเครื่องหมายคั่นอีกชนิดหนึ่ง ที่มีรูปสัญลักษณ์ (;) ใช้คั่นระหว่างอนุประโยคที่เรียงต่อเนื่องกัน เพื่อเว้นวรรคให้กว้างกว่าเครื่องหมายจุลภาค(逗号 dòu hào) แต่จะแคบกว่าเครื่องหมายมหัพภาค(句号 jù hào) เช่น
山上没有一株树,似乎太单调了;山下却没有无数的竹林和丛薮。
บนเขาไม่มีต้นไม้สักต้น ดูไม่สดใสเอาเสียเลย แต่เชิงเขากลับมีป่าไผ่และพุ่มไม้มากมาย
上课的时候,他很用心听讲;下课后,他就没法坐得住了。
ในเวลาเรียน เขาตั้งใจฟังมาก พอเลิกเรียน เขาก็นั่งไม่ติดเสียแล้ว
白杨树不是平凡的树,它在西北极普遍,不被重视,就跟北方的农民相似;它有极强的生命力,磨折不了,压迫不到,也跟北方的农民相似。
ต้นไป๋หยางไม่ใช่ต้นไม้ธรรมดา มีอยู่ทั่วไปทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือ จึงไม่มีใครให้ความสำคัญ ซึ่งคล้ายคลึงกับชาวนาทางภาคเหนือ มัน(เป็นพืชที่)มีความทนทานมาก ทนต่อสภาพอากาศที่เลวร้าย ซึ่งก็คล้ายกับชาวนาในภาคเหนืออีกนั้นแหละ
การใช้เครื่องหมายอัฒภาคคั่นระหว่างอนุประโยค มักใช้กับอนุประโยคสั้น ๆ เท่านั้น แต่ถ้าอนุประโยคนั้นค่อนข้างยาว ก็มักใช้เครื่องหมายจุลภาค(逗号 dòu hào) กันอยู่แล้ว จึงจำเป็นต้องใช้เครื่องหมายอัฒภาคคั่นระหว่างอนุประโยคที่สั้น เพื่อลำดับประโยคให้ชัดเจนและเข้าใจง่ายขึ้น
บางครั้ง เราก็ใช้เครื่องหมายอัฒภาคที่ท้ายวลีหรืออนุประโยคแสดงลำดับหัวข้อ เพื่อให้รู้ว่าต้องการเว้นวรรคกว้างกว่าการใช้เครื่องหมายจุลภาค
อ้างอิงจาก หนังสือ “หลักไวยากรณ์จีน ฉบับศึกษาด้วยตนเอง”-อดุลย์ รัตนมั่นเกษม