จุดคั่น (顿号dùn hào) มีรูปสัญลักษณ์คือ ( 、)ใช้เพื่อคั่นคำหรือวลีที่เรียงต่อเนื่องกัน เป็นการเว้นจังหวะที่แคบกว่าเครื่องหมายจุลภาค เช่น
桃花、杏花、李花都相续地开了。
ดอกท้อ ดอกเห็ง และดอกไหน ต่างทยอยบานแล้ว
马路两旁是簇新的、整齐的楼房。
สองข้างถนนคือตึกแถวใหม่เรียงรายเป็นระเบียบเรียบร้อย
家禽有鸟、鸡、鹅等。
สัตว์ปีกที่เลี้ยงไว้ มีไก่ เป็ด ห่าน เป็นต้น
การเว้นวรรคหรือเว้นจังหวะของคำหรือวลีนั้น บางครั้งก็ใช้เครื่องหมายจุลภาคด้วย ข้อแตกต่างของการใช้เครื่องหมายสองอย่างนี้คือ จุดคั่นจะใช้ในกรณีที่คำหรือวลีที่เรียงต่อเนื่องกันนั้นมีไม่มากนัก และไม่ต้องการเน้นมาก แต่ถ้ามีคำหรือวลีหลายคำมากหรือต้องการเน้นเป็นกรณีพิเศษ ก็ให้ใช้เครื่องหมายจุลภาคแทน
อ้างอิงจาก หนังสือ “หลักไวยากรณ์จีน ฉบับศึกษาด้วยตนเอง”-อดุลย์ รัตนมั่นเกษม