วันอังคารที่ 6 ธันวาคม 2554 www.jiewfudao.com

            ท้าววิรูปักษ์มหาราช (Virupaksa) หรือกว่างมู่เทียนหวาง (广目天王)หมายถึง มหาราชาผู้พิทักษ์ปกป้องอาณาประชาราษฏร์ นามเดิมของท่านคือ ผีหลิวปอชา (毗留播叉)   หรือบ้างเรียกในชื่ออสูรว่า หมอหลี่หง (魔礼红) ภายหลังจากที่ท้าววิรูปักษ์มหาราชได้ปวารณาตัวเพื่อรับใช้พระพุทธศาสนา พระพุทธองค์ได้ทรงหมายหน้าที่ให้ท่านมีหน้าที่ในการสอดส่องดูแลอาณาประชาราษฏร์ให้ตั่งมั่นอยู่ในศีลธรรมอันดี ด้วยท่านเป็นผู้ที่มีดวงตาที่สาม จึงสามารถมองเห็นได้กว้างไกลนับพันลี้ และสามารถล่วงรู้การกระทำของมนุษย์โลกทุกรูปนาม โดยท้าววิรูปักษ์มหาราชได้ปกครองประจำตำแหน่งประจิม (ทิศตะวันตก) ของเขา ซวีหมีซาน(เขาสุเมรุ) บนผืนแผ่นดินแห่งเงินขาว

            ลักษณะของท้าววิรูปักษ์มหาราชนั้น แต่งกายด้วยชุดนักรบสวมชุดเกราะดั่งแม่ทัพใหญ่ มีพระพักตร์สีแดง รอบ ๆ แขนเสื้อของพระกรข้างขวา จะมีมังกรสีแดงรัดพันอยู่โดยรอบ(บ้างมีการสร้างรูปเคารพของท่านให้เป็นงูสีแดงแทน) ส่วนพระกรข้างซ้ายจะยกชูขึ้นเสมอ ในฝ่าพระหัตถ์จะมีไข่มุก(อัญมณี) วิเศษที่ส่องประกายแวววาว (ความหมายของไข่มุกที่มีลักษณะทรงกลม ยังเปรียบแทนโลกมนุษย์เช่นกัน) กล่าวกันว่าด้วยเพราะท่านมีสายตากว้างไกล จึงล่วงรู้การกระทำของมนุษย์ว่า ผู้ใดบ้างที่ดูหมิ่นดูแคลนพระพุทธศาสนา มังกร(งู) สีแดง ที่เลื้อยอยู่บนพระกรจะพุ่งเข้าไปรัดพันและจับตัวผู้นั้นมาลงทัณฑ์ ต่อมามีผู้เห็นว่าลักษณะของมังกรหรืองูไม่น่าดู จึงเปลี่ยนมาเป็น "เชือกสีแดง" แทน

            นอกจากนี้ ในบันทึกโบราณที่กล่าวถึงท้าววิรูปักษ์มหาราชจะจับตัวจิ้งจอกลายชนิดหนึ่งเอาไว้ เรียกว่าตัว "หูเตียว"(狐貂)และในภาษาโบราณสัตว์ตัวนี้จะเรียกว่า "เซิ่น"(蜃) ทำให้ในเวลาต่อมา อักษรตัว "เซิ่น" ถูกมองว่า มีเสียงคล้ายคลึงกับตัว "ซุ่น" (顺)ที่แปลว่า สะดวกราบรื่น จึงถูกนำมาใช้ผสมรวมกับคำอื่น ๆ จนกลายมาเป็นอักษรมงคลดังกล่าว

                                                                         ตัว "เซิ่น" 蜃

            ดังนั้น อักษรมงคลคำว่า เฟิงเถียวอวี่ซุ่น (风调雨顺)ที่หมายถึง สะดวกราบรื่นและสำเร็จดั่งใจหมาย นั้น อักษร "ซุ่น" (顺)ในที่นี้ จึงหมายถึง ท้าววิรูปักษ์มหาราช (กว่างมู่เทียนหวาง)

            ตำนานเกี่ยวกับท้าววิรูปักษ์มหาราช มีปรากฏในเทพนิยายอิงพงศาวดารเรื่อง เฟิงเสินเอี่ยนอี้ (พงศาวดารประกาศิตสวรรค์ตั้งเทพเจ้า) และเรื่อง ไซอิ๋ว (บันทึกท่องตะวันตก) เช่นเดียวกับท้าวจตุโลกบาลองค์อื่น ๆ ดังที่กล่าวไว้แล้วก่อนหน้านี้

อ้างอิงจาก :

**  หนังสือ 108 สิ่งมิ่งมงคลจีน – ปิยะแสง จันทรวงศไพศาล

• http://www.xinlin.org/zt/Riches/jafu/11.htm

• http://www.fodian.net/world/4tw/west/westa.html

• http://blog.livedoor.jp/quack_r/archives/50874924.html

• http://www.thangka.de/Gallery-2/Ngor/6-31/Pancaraksa-13.htm

• http://www.nic.fi/~vano/kuninkaat.htm