韩湘子

วันอังคารที่ 9 กุมภาพันธ์ 2553 www.jiewfudao.com

                               “หันเซียงจื่อ” หรือ “ฮั่งเซียงจื้อ” (韩湘子)

          “หันเซียงจื่อ” หรือ “ฮั่งเซียงจื้อ” (韩湘子) หนึ่งในโป๊ยเซียน มีนามเดิมว่า “หันเซียง” (韩湘) ชื่อรองว่า “หันชิงฟู” (韩清夫) หลักฐานและบันทึกประวัติศาสตร์หลายเล่ม กล่าวตรงกันว่า หันเซียงจื่อมีตัวตนอยู่จริง ๆ เป็นบุคคลที่มีชีวิตอยู่จริงในสมัยราชวงศ์ถัง เป็นหลานชายของหันอวี้ (韩愈) ผู้เป็นนักปราชญ์ในสมัยถัง กล่าวกันว่า ตั้งแต่วัยเยาว์มาแล้ว หันเซียงจื่อมีความสนใจใฝ่เรียนรู้ในลัทธิเต๋าอย่างจริงจัง วัน ๆ เฝ้าแต่ศึกษาคำสอนเต๋าอย่างเดียว ขนาดหันอวี้ผู้เป็นลุงเดินเข้ามาด้านหลังยังไม่รู้ตัว ทำให้หันอวี้ไม่พอใจมาก แต่สุดท้ายต้องยอมแพ้ เพราะ 7 วันให้หลัง หันเซียงจื่อสามารถ ทำให้ดอกโบตั๋นบานสะพรั่ง และยังเปลี่ยนสีได้ดังใจนึก อีกทั้งในกลีบดอกแต่ละใบยังสลักอักษรเอาไว้อีกด้วย

                                     หันอวี้ (韩愈)

          ต่อมา หันเซียงจื่อไม่ประสงค์จะรับราชการ จึงได้ฝากตัวเป็นศิษย์กับอาจารย์หลี่ว์ฉุนหยาง (吕纯阳) และติดตามเล่าเรียนลัทธิเต๋ากับอาจารย์เรื่อยมา ครั้นเติบใหญ่ได้มีโอกาสพบพานหลี่ว์ต้งปิน (吕洞宾) และได้กราบท่านเป็นอาจารย์และฝึกบำเพ็ญเพียรอย่างจริงจัง จนกระทั่งสำเร็จมรรคผล กลายเป็นเซียนในเวลาต่อมา

                                     หลี่ว์ต้งปิน (吕洞宾)

          บุคลิกลักษณะของหันเซียงจื่อ เป็นบุรุษหนุ่มรูปงาม มีความสามารถพิเศษด้านดนตรี โดยเฉพาะ “ขลุ่ย” มีเรื่องเล่ากันว่า ความไพเราะจากดนตรีในเสียงขลุ่ยของหันเซียงจื่อดังขึ้นคราใด ครานั้นก็จะมีฝูงนกบินเวียนว่อนมาล้อมรอบตัวเขาอยู่เสมอ นอกจากนี้ เสียงขลุ่ยของหันเซียงจื่อยังมีอำนาจวิเศษ สามารถทำให้ต้นไม้เจริญเติบโตงอกงามและดอกไม้ผลิบานสะพรั่งได้ตามใจต้องการ ดังนั้น ภาพลักษณ์ของหันเซียงจื่อ ในงานศิลปะทั่วไป จะปรากฏในลักษณะของบุรุษรูปงามผู้มีเสียงขลุ่ยอันไพเราะ จนสามารถสะกดวิญญาณผู้ฟังเคลิบเคลิ้มหลงใหลได้ดุจดั่งใจปรารถนา

อ้างอิงจาก : หนังสือ 108 ลัญลักษณ์จีน – ปิยะแสง จันทรวงศไพศาล

http://www.51haha.net/club/read.php?tid=314152

http://news.xinhuanet.com/edu/2008-02/12/content_7589552.htm

 http://www.tqxz.com/ctwh_readme.asp?id=89