วันเสาร์ที่ 9 ตุลาคม 2553 www.jiewfudao.com

ศิลปิน : Jay Zhou

อ้างอิงการแปลมาจาก http://bbs.asiasoft.co.th/archive/index.php/t-137469.html

 

                             

从被勾勒出青花笔锋浓转淡　
cóng bèi gōu lè chū qīng huā bĭ fēng nóng zhuăn dàn

ฉง เป้ย โกว เล่อ ชู ชิง ฮวา ปี่ เฟิง หนง จ่วน ต้าน
ขึ้นโครงร่างเขียนลายคร่าวๆ บนกระเบื้องขาว ปลายพู่กันตวัดลายเส้นหนักสลับพริ้วไหว

屏层鸟绘的牡丹一如你梳妆
píng chéng niăo huì de mŭ dān yì rú nĭ shū zhuāng

ผิง เฉิง เหนี่ยว ฮุ่ย เตอ หมู่ ตาน อี้ หยู หนี่ ซู จวง
ภาพลายโบตั๋นอ่อนช้อยที่พรรณนาร้อยเรียบบนผิวแจกัน ก็เรียบง่ายดั่งเจ้าที่แม้จะประดับเครื่องแต่งกายแค่ เพียงเล็กน้อย

 
冉冉檀香透过窗心事我了然　
răn răn tán xiāng tòu guò chuāng xīn shì wŏ liăo rán

หยาน หย่าน ถาน เซียง โท่ว กั้ว ชวง ซิน ซื่อ หวอ เหลี่ยว หยาน
กลิ่นจันทน์หอมเย็นค่อยๆ โชยชายผ่านบานหน้าต่างเข้ามา ที่สุดความในใจของข้าก็พลันกระจ่างแจ้ง

宣纸上皱边直尺各一半
xuān zhĭ shàng zhòu biān zhí chĭ gè yí bàn

เซวียน จื่อ ซ่าง โจ้ว เปียน จื๋อ ฉื่อ เก้อ อี๋ ป้าน
บนกระดาษเซวียน ปลายพู่กันจรดตวัดรวดเร็วมาถึงครึ่งทางก็หยุดลง

油色渲染侍女图因为被失藏　
yóu sè xuàn răn shì nǚ tú yīn wéi bèi shī cáng

โหยว เซ่อ เซวี่ยน หย่าน ซื่อ นวี่ ถู อิน เหวย เป้ย ซือ ฉาง
ระบายสีเคลือบงดงาม เทพธิดาแสนสวยในภาพวาดเก็บซ่อนเสน่ห์เย้ายวนลึกล้ำขอ งนางไว้

而你嫣然的一笑如含苞待放
ér nĭ yān rán de yí xiào rú hán bāo dài fàng

เอ๋อ หนี่ แยน หยาน เตอ อี๋ เสี้ยว หยู หัน ใต้ ฝ้าง
รอยยิ้มพริ้มพรายของเจ้า ราวกับกลีบบุปผาที่ยังไม่ผลิดอกแย้มบาน

你的美一缕飘散　
nĭ de měi yì lǚ piāo sàn

หนี่ เตอ เหม่ย อี้ ลวี่ เพียว ซ่าน
หากเพียงผ่านพ้น ความงดงามของเจ้าก็พลันปลิวหาย

去到我去不了的地方
qù dào wŏ qù bù liăo de dì fāng

ชวี่ เต้า หว่อ ชวี่ ปู้ เหลี่ยว เตอ ตี้ ฟาง
ลอยล่องไปสู่แห่งหนที่ข้ามิอาจติดตามไขว่คว้าได้

(**) 天正在等烟雨　而我在等你　
tiān zhèng zài děng yān yŭ ér wŏ zài děng nĭ

เทียน เจิ้ง จ้าย เติ่ง แยน อวี่ เอ๋อ หว่อ จ้าย เติ๋ง หนี่
สีครามบนผิวกระเบื้องที่รอคอยวันครึ้มฝน ก็เฉกเช่นข้าที่เฝ้าคอยเจ้ากระนั้น

炊烟嫋嫋升起　隔江千万里
chuī yān niăo niăo shēng qĭ gé jiāng qiān wàn lĭ

ชุย แยน เหนียว เหนี่ยว เซิง ฉี่ เก๋อ เจียง เชียน ว่าน หลี่
ละอองเกลียวควันขาวลอยขึ้นสู่อากาศ ไกลห่างกันพันหมื่นลี้ประดุจมีแม่น้ำขวางกั้น

在平地书刻你房间上的飘影　
zài píng dì shū kè nĭ fáng jiān shàng de piāo yĭng

จ้าย ผิง ตี้ ซู เค่อ หนี่ ฝาง เจียน ซ่าง เตอ เพียว อิ่ง
ที่ด้านล่างของแจกัน ข้าบรรจงวาดตัวอักษรลี่ซู อันงดงามละมุนเอาไว้

就当我为遇见你伏笔
jiù dāng wŏ wéi yù jiàn nĭ fú bĭ

จิ้ว ตัง หว่อ เหวย อวี้ เจี้ยน หนี่ ฝู ปี่
แฝงความนัยเกี่ยวกับเรื่องราวเมื่อครั้งที่เราได้พบกัน

 

天正在等烟雨　而我在等你　
tiān zhèng zài děng yān yŭ ér wŏ zài děng nĭ

เทียน เจิ้ง จ้าย เติ่ง แยน อวี่ เอ๋อ หว่อ จ้าย เติ๋ง หนี่
สีครามบนผิวกระเบื้องที่รอคอยวันครึ้มฝน ก็เฉกเช่นข้าที่เฝ้าคอยเจ้ากระนั้น

月色被打捞起　掩盖了结局
yuè sè bèi dă lāo qĭ yăn gài le jié jú

เอวี้ย เซ่อ เป้ย ต่า เรา ฉี แหย่น ก้าย เลอ เจี๋ย จวี๋
ครั้นเงาจันทร์ถูกงมคว้าขึ้นจากธารา จุดจบของเรื่องราวก็ค่อยๆ แผ่กระจายเลือนหายไปพร้อมกับระลอกคลื่น

如传世的青花瓷在独自美丽　
rú chuán shì de qīng huā cí zài dú zì měi lì

หยู ฉวน ซื่อ เตอ ชิง ฮวา ฉือ จ้าย ตู๋ จื้อ เหม่ย ลี่
ดุจแจกันลายครามโบราณอันงดงามทรงค่าในตัวเอง

一眼的笑意
yì yăn de xiào yì

อี้ แหย่น เตอ เสี้ยว อี้
ในดวงตาของเจ้าเปี่ยมล้นไปด้วยรอยยิ้ม

涩白花青的景已跃然於碗底　
sè bái huā qīng de jĭng yĭ yuè rán yú wăn dĭ

เซ่อ ป๋าย ฮวา ชิง เตอ จิ๋ง อี่ เอวี้ย หยาน อวี๋ หวาน ตี่
ลายปลาคาร์พสีขาวฟ้าที่ก้นถ้วยลายครามดีดสะบัดตัวราว กับมีชีวิต

临摹宋体落款时却惦记着你
lín mó sòng tĭ luò kuăn shí què diàn jì zhe nĭ

หลิน โม๋ ซ่ง ถี่ รั่ว ขว่าน สือ เชวี่ย เตี้ยน จี้ เจอะ หนี่
ในเวลาที่ข้าลงมือลอกลายแบบอักษรสมัยซ่ง เมื่อลงนามตราประทับ ข้ากลับเฝ้าพะวงหวนหาเจ้า

你隐藏在药效里千年的秘密　
nĭ yĭn cáng zài yào xiào lĭ qiān nián de mì mì

หนี อิ่น ฉาง จ้าย เหย้า เสี้ยว หลี่ เชียน เหนียน เตอ มี่มี่
เจ้าผู้หลบซ่อนอยู่ในเตาเผากระเบื้อง ความลับที่ยาวนานนับพันปี

急溪里犹如羞花沾落地
jí xī lĭ yóu rú xiū huā zhān luò dì

จี๋ ซี หลี่ โหยว หยู ซิว ฮวา จาน รั่ว ตี้
ลวดลายช่างละเอียดอ่อนงดงามราวกับปักด้วยเข็มเงิน

林外芭蕉　惹咒语　梦幻的铜绿
lín wài bā jiāo rě zhòu yŭ mèng huàn de tóng lǜ

หลิน ว่าย ปา เจียว เหย่อ โจ้ว อวี่ เมิ่ง ฮว่าน เตอ ถง ลวี่
ใบกล้วยที่นอกม่านหน้าต่าง นำมาซื่องสายฝน ห่วงเคาะประตูนำมาซื่องสนิมทองแดง

而我路过那江南小镇的等你
ér wŏ lù guò nà jiāng nán xiăo zhēn de děng nĭ

เอ๋อ หว่อ ลู่ กั้ว น่า เจียง หนาน เสี่ยว เจิน เตอ เติ๋ง หนี่
และการเดินทางผ่านหมู่บ้านเล็กๆ ในเจียงหนานก็นำพาข้ามาสู่เจ้า

在泼墨山水画里　
zài pō mò shān shuĭ huà lĭ

จ้าย โพ โม่ ซาน สุ่ย ฮว่า หลี่
ในภาพทิวทัศน์ที่วาดสะบัดด้วยหยดหมึก

你从墨色深处被隐去
nĭ cóng mò sè shēn chù bèi yĭn qù

หนี่ ฉง โม่ เซ่อ เซิน ชู่ เป้ย อิ่น ชวี่
เจ้าถูกซ่อนอำพรางอยู่อย่างลึกล้ำ ณ เบื้องหลังรอยหมึกนั้น

 

(**) (**)

 

 

(**) (**)

 

 

http://www.youtube.com/watch?v=3NcVAD8GP8E