จงหลีเฉวียน 钟离权

“จงหลีเฉวียน” (钟离权) หรือ “ฮั่นจงหลี” หรือ “หั่งเจ็งลี้” (汉钟离) หนึ่งในโป๊ยเซียน บางแห่งยกให้ท่านเป็นผู้นำหรือหัวหน้าของเซียนทั้งแปด ทางลัทธิเต๋าเรียกท่านว่า “เจิ้งหยางจู่ซือ” (正阳祖师)
บุคลิกลักษณะของจงหลีเฉวียนจะเป็นชายร่างอ้วนใจดี ไว้ผมมวยสองข้างศรีษะ เปิดเสื้อเปลือยหน้าท้องอันอ้วนพลุ้ย มือถือพัดใบกล้วยขนาดใหญ่ ตามตำนานเล่าว่า ชื่อแซ่เดิมคือ “เซี่ยจงหลี” (夏钟离) ฉายา “เจิ้งหยางจื่อ” (正阳子) เชื่อกันว่า ท่านเกิดในสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันออก หรือตงฮั่น เป็นบุตรชายของแม่ทัพจงหลีจังว่ากันว่า วันที่ท่านคลอดมามีแสงสว่างเจิดจ้าไปทั่วกองทัพทหาร สร้างความโกลาหลไปทั่วเพราะคิดว่าไฟไหม้ค่าย แต่พอรู้ความจริงก็รู้ว่า นี่คือ นิมิตของยอดคนในภายหน้า ต่อมาเมื่อเติบใหญ่จึงได้ดำรงตำแหน่งแม่ทัพเอกแห่งราชวงศ์ฮั่น และได้ออกศึกแทนบิดา สาเหตุนี้เองที่คนทั่วไปจึงมักเรียกท่านว่า “ฮั่นจงหลี” หมายถึง จงหลีในสมัยราชวงศ์ฮั่น
ตำนานเกี่ยวกับจงหลีเฉวียนเล่าว่า ท่านค้นพบหินเวทมนตร์วิเศษ หลังแปรธาตุทลายนภาสำเร็จ จึงบรรลุกลายเป็นเซียน บางตำนานก็เล่าว่า เมื่อกองทัพฮั่นแตกพ่ายท่านได้หลบลี้ภัยไปในหุบเขาเปลี่ยวร้างและพบกับหลี่เถี่ยไกว่ (ลี้ทิไกว้) ผู้เป็นหนึ่งในแปดเซียน ซึ่งท่านได้ช่วยถ่ายทอดเคล็ดบำเพ็ญเพียรให้แก่จงหลีเฉวียน ต่อมาจึงสำเร็จมรรคผลบรรลุกลายเป็นเซียน

สำหรับของวิเศษประจำตัวของจงหลีเฉวียนนั้นก็คือ “พัด” เรียกว่า “พัดฟื้นวิญญาณ” (还魂扇) ลักษณะของพัดจะมีขอบใบโค้งสองด้าน (คนจีนเรียกพัดแบบนี้ว่า “พัดใบกล้วย”) แต่ว่าพัดใบนี้จะมีอิทธิฤทธิ์มากมาย สามารถพัดคนตายให้ฟื้นคืนชีพได้ ดังนั้น พัดใบกล้วยจึงเป็นเสมือนสัญลักษณ์แทนจงหลีเฉวียน
อ้างอิงจาก : หนังสือ 108 ลัญลักษณ์จีน – ปิยะแสง จันทรวงศไพศาล