和合二圣

          “สองเทพเหอเหอ” (和合二圣) ได้แก่ “สือเต๋อ”(拾得) และ “หันซาน” (寒山) ภาพสองเทพเหอเหอ หรือ “เหอเหอเอ้อเซิ่ง” (和合二圣) มีความหมายว่าสองเทพแห่งความรักใคร่ปรองดอง ทั้งสองเทพนี้มักเรียกย่อ ๆ ว่า “เหอเหอ” (หากออกเสียงสำเนียงที่ถูกต้องจะเรียกว่า เหอเหอะ) ภาพของทั้งสองจะอยู่คู่กันเสมอ นับเป็นภาพสัญลักษณ์แห่งความรักกลมเกลียว และเป็นภาพที่มีความหมายที่ดีสำหรับการส่งมอบให้เป็นของขวัญแก่คู่บ่าวสาวในวันแต่งงานมากที่สุด เพราะการแต่งงานก็คือการใช้ชีวิตคู่อยู่ร่วมกันของคนสองคน ที่จำเป็นต้องรักใคร่ปรองดองจึงจะฟันฝ่าอุปสรรคร่วมกันไปได้

          ตามบันทึกประวัติศาสตร์กล่าวกันว่า ความนิยมในการบูชาเทพเหอเหอ เริ่มครั้งแรกในสมัยราชวงศ์ชิง รัชสมัยของหย่งเจิ้งฮ่องเต้ ภาพลักษณ์ของสองเทพเหอเหอจะมีทั้งภาพของเด็กผู้ชายสองคน และมีบ้างที่วาดเป็นภาพภิกษุชราสองรูป ทั้งสองต่างมีสีหน้ายิ้มแย้ม คนหนึ่งจะถือกล่องทรงกลมหรือตลับ (ภาษาจีนเรียกกล่องหรือตลับนี้ว่า เหอ (盒)) ส่วนอีกคนจะถือดอกบัว (ภาษาจีนเรียกดอกบัวว่า เหอ (荷)) การที่คำทั้งสองล้วนแต่อ่านว่า “เหอ – เหอ” จึงเป็นการพ้องเสียงกับ “เหอ (和) ที่แปลว่า ระหว่าง และ กับ (合) ที่แปลว่าร่วมมือ กลมเกลียว นี่เองจึงเป็นที่มาของ “สองเทพเหอเหอ” (和合二圣) ที่ใช้ดอกบัวและกล่องทรงกลม (ตลับ) เป็นเครื่องหมาย

          ประวัติของสองเทพเหอเหอมีเขียนไว้ในบันทึก “ไท้ผิงกว่างจี้”(太平广纪)เล่าถึงเรื่องจริงของพระภิกษุสองรูปในสมัยราชวงศ์ถังที่มีความผูกพันกันจนชั่วชีวิต รูปหนึ่งชื่อว่า “สือเต๋อ” (拾得) อีกรูปหนึ่งชื่อว่า “หันซาน” (寒山) เดิมทีนั้น สือเต๋อเป็นเพียงเด็กกำพร้า แต่มีพระชื่อว่า “เฟิงกัน” (丰干)เกิดความเมตตาจึงเก็บมาเลี้ยงไว้ที่วัดกว๋อชิงซื่อ ณ ที่นั้น สือเต๋อได้พบกับเด็กขอทานคนหนึ่งนามว่า หันซาน ทั้งสองต่างรักใคร่กลมเกลียวกันจนกระทั้งเติบใหญ่ ต่อมาทั้งสองเกิดหลงรักผู้หญิงคนเดียวกัน หันซาน จึงตัดใจเสียสละด้วยการออกบวช ในขณะที่สือเต๋อเกิดความเศร้าเสียใจในสิ่งที่เกิดขึ้น จึงสละทางโลกและออกบวชเช่นเดียวกัน สือเต๋อเฝ้าเสาะตามหาหันซาน จนพบกันในที่สุด

          ในวันพบกันครั้งแรก สือเต๋อนำอาหารในกล่องทรงกลมออกมาแบ่งทานด้วยกัน หันซานไม่ได้ตระเตรียมอาหารมา จึงดึงก้านบัวมาส่งมอบให้สือเต๋อ (บางบันทึกเล่าว่า วันแรกที่พบเจอกันอีกครั้งนั้น หันซานยืนถือดอกบัวรอรับสือเต๋อที่เชิงสะพาน สือเต๋อ จึงชวนมาร่วมรับประทานอาหารอย่างมีความสุข) หลังจากนั้นมา ชาวบ้านต่างชื่นชอบและชื่นชมในเรื่องราวของสือเต๋อและหันซาน จึงนำภาพอันสดชื่นอารมณ์ดีของสองเทพเหอเหอมาใช้ในพิธีแห่งความสุข อันแสดงถึงความรักใคร่กลมเกลียวตลอดไป