หลังจากที่แม่ได้เบ่งออกมาลืมตาดูโลก
ในเช้ามืดของวันอาทิตย์ที่ 31 พ.ค. 2524
ก็ได้ตั้งชื่อให้ว่า ด.ช. สุวิชา สุทธิสิงห์ ชื่อเล่น (อั้ม)
มีพี่น้องทั้งหมด 6 คน ตัวเองเป็นคนที่ 4
เมื่อโตขึ้นก็ได้ศึกษาระดับอนุบาลที่ รร.สอนบ้านๆทั่วไป
เรียนอยู่ได้หนึ่งปี ก็ได้ตามลูกพี่ลูกน้องไปสมัครเรียน ป.1
แต่ด้วยอะไรไม่ทราบได้ รร .นั้นก็ได้รับเข้าเรียน ตอนผม 4 ขวบ
เรียนไปเรื่อยไม่ได้โดดเด่นอะไรมากมาย
เรียนจนถึง ป.3 โรงเรียน
ก็ได้อัญเชิญ ไปหา รร.ใหม่ เพราะ รร.เจ๊ง
หลังจากนั้นได้มาเรียนต่อ ป.4 ที่ รร.ศิลปวัฒนา
เรียนมาอีก 3 ปี
จบระดับประถมศึกษา
จึงได้เข้าศึกษาต่อที่ รร.วัดสุทธิวราราม
จนกระทั่งจบ ม.6
แต่ก็ด้วยเป็นเด็กที่เรียนไม่เก่งจบมาแบบ งงๆ
พอเริ่มรู้ตัวว่าไม่ไหวจะกลับตัวก็ไม่ทันแล้ว
เอ็นฯไม่ติด
ก็พยายามเอ็นฯใหม่ถึง 2ปี ก็ยังไม่ติด
จึงรีบมาที่เรียนโดยการเปิดหนังสือพิมพ์
ก็มาจบลง ซบอก ม.หัวเฉียวฯ
เอกภาษาจีน และโทภาษาไทย
หลายครั้งคนถามบ่อยๆว่าที่ถึงเลือกเรียนจีน
ผมก็จะตอบว่า
"อยากเริ่มต้นใหม่กับอะไรใหม่ๆดีที่สุด"
หลังจากนั้นผมก็เรียนมาเรื่อยๆแต่เกรดไม่ได้สูงอะไรมากมาย
เพราะตัวเองต้องรับผิดชอบหาเลี้ยงตัวเองด้วย
แต่ก็ไม่ได้เครียดกับเกรดมากมาย
ส่วนเรื่องกิจกรรม
ก็ชอบทำกิจกรรมกับเพื่อนฝูงในสาขา
จึงทำให้รู้สึกได้ว่า
สิ่งที่สำคัญไม่ได้วัดจากเกรด
แต่ขึ้นอยู่ที่การนำมาใช้มากกว่า
เมื่อสำเร็จการศึกษาระดับ ปริญญาตรี
ได้เข้าทำงานที่ บ.ทัวร์ต้าจงหัว
เริ่มต้นด้วยงานครั้งแรกกับเจ้านายคนจีนพูดไทยได้
ก็ไม่ค่อยได้ใช้ภาษาที่เรียนมามากเท่าไร
จึงได้ย้ายงานมาทำ บ.ชาร์เตอร์ดิสทริบิวชั่น
ในตำแหน่ง ฝ่ายจัดซื้อ ล่าม เลขา
รวมอยู่ในคนเดียวกัน
ที่นี่เป็นที่ให้ประสบการณ์อย่างมากมาย
ครั้งแรกที่นั่งเครื่องบิน ก็ที่นี่
การทำงานที่นี่ เราต้องทำงานได้หลายด้าน
จึงทำให้ตัวเองมึความสามารถเพิ่มขึ้นอย่างมาก
ทั้งด้าน ภาษา และคอมพิวเตอร์
เพราะเราต้องเดินทางไปจีนตลอดทุกเดือน
ขอขอบคุณ
คุณวันชัย มานะวิทยาการ
คุณสุบรรณ มานะวิทยาการ(เฮียอ๋อย)
เจ้านายที่ให้ความรู้กับผมมาอย่างล้นเหลือ
หลังจากนั้นผมก็ได้บวช
จึงลาออก
แล้วก็ทำงานเกี่ยวกับภาษาจีนเป็นล่ามทั่วไป
จนในที่สุด
ปัจจุบัน
ทำงานตำแหน่งอาจารย์สอน ภาษาจีนให้กับ รร .แห่งหนึ่ง
วัตถุประสงค์การจัดทำ
เพื่อที่จะเป็นการส่งเสริมวัฒนธรรมจีน ที่ตนเองได้ศึกษาแล้วค้นคว้า
ให้ผู้อื่นที่สนใจเรียนได้ง่ายขึ้น
มีปัญหาสงสัยแลกเปลี่ยนความรู้กันได้ที่
เพื่อนที่ให้ความคิดในการทำงานชิ้นนี้
เพื่อใช้สิ่งที่เราได้เรียนนำมาตอบแทนสังคม
สอนผู้อื่น
ขอขอบคุณความรู้ ที่ ครูบาอาจารย์มอบให้
ขอบคุณแม่ ศิริวรรณ เชื้อหย่วน ที่ให้กำเนิดแล้วส่งเสริมให้กำลังใจมาตลอด
ขอบคุณ เก๋เพื่อนสาว ที่ร่วมกันทำงานมาอย่างดี
อาจเห็นว่ามีคนต้องขอบคุณเยอะแยะ
จะเป็นคนต้องไม่ลืม
"感恩知孝"
