วันศุกร์ที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2553 www.jiewfudao.com

                

                                    หวังจาวจวิน(王昭君) 

หวังจาวจวินได้รับฉายานามว่า "ปักษีตกนภา" (落燕) ซึ่งหมายถึง "ความงามที่ทำให้แม้แต่ฝูงนกยังต้องร่วงหล่นจากท้องฟ้า"

            ในระหว่างสมัยราชวงศ์จิ๋น(秦朝)และราชวงศ์ฮั่น(汉朝) ชนเผ่าซงหนู(匈奴)ซึ่งเป็นชนเผ่าเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนตามแหล่งอาหารเลี้ยงสัตว์ทางทิศเหนือของจีนได้มีอิทธิพลมากขึ้นเรื่อย ๆ และได้รุกรานลงมาทางภาคใต้อยู่หลายครั้ง ซึ่งเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของจีน ในต้นสมัยราชวงศ์ฮั่น ประเทศยังไม่ค่อยเข้มแข็ง ไม่สามารถต่อสู้กับชาวซงหนูได้ จึงได้ดำเนินนโยบายการอภิเษกสมรส(和亲政策)เพื่อแสดงไมตรีจิตต่อกัน โดยมีจุดมุ่งหมายพักรบชั่วคราว ต่อมาด้วยการพัฒนาด้านเศรษฐกิจและการทหารของราชวงศ์ฮั่น เงื่อนไขที่ต่อสู้กับชาวซงหนูจึงได้ครบถ้วน ถึงสมัยพระเจ้าฮั่นอู่ตี้(汉武帝) พระองค์ได้ยกเลิกใช้นโยบายการอภิเษกสมรสและเริ่มโจมตีชนเผ่าซงหนูแทน จากนั้นมา 80 ปี ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก(西汉)ไม่เคยสมรสกับชาวซงหนูอีกเลย

                 

                  พระเจ้าฮั่นอู่ตี้(汉武帝)                 พระเจ้าฮั่นเซวียนตี้(汉宣帝)           

          ครั้นพระเจ้าฮั่นเซวียนตี้(汉宣帝)ขึ้นครองราชย์ อำนาจของซงหนู(匈奴)เสื่อมโทรมลง ขณะนั้นภายในชนเผ่าซงหนูได้เกิดปัญหาฉานหยู(单于)สองพระองค์แย่งชิงพระราชอำนาจกัน (ฉานหยูคือชื่อตำแหน่งประมุขของซงหนู) ฉานหยูองค์หนึ่งนามว่า “ฮูหันเสีย(呼韩邪)” ปรารถนาที่จะขอความสนับสนุนจากราชวงศ์ฮั่น และรวมชนเผ่าซงหนูเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน จึงตัดสินพระทัยสวามิภักดิ์ต่อราชวงศ์ฮั่น ฮูหันเสีย เคยไปเข้าเฝ้าพระมหากษัตริย์ของราชวงศ์ฮั่นที่เมืองฉางอานถึงสองครั้ง ได้รับการต้อนรับอย่างใหญ่โตมโหฬาร และได้แสดงความยินยอมที่จะช่วยกันรักษาความมั่นคงตามชายแดนของจีนเมื่อ 36 ปีก่อนคริสต์ศักราช ราชสำนักฮั่นได้ยกพลไปบุกโจมตีฉานหยูอีกองค์หนึ่ง ฮูหันเสีย จึงสามารถรวมซงหนูเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้

             

                 ฮั่นหยวนตี้(汉元帝)          รูปปั้นแกะสลักของฮูหันเสียและหวังเจาจวินที่มองโกลใน

เมื่อ 33 ปี ก่อนคริสต์ศักราช ฮูหันเสีย ได้มาเยือนเมืองฉางอันเป็นครั้งที่ 3 และมีพระประสงค์ที่จะเป็นราชบุตรเขยของราชวงศ์ฮั่นและฟื้นฟูการอภิเษกสมรสกับราชวงศ์ฮั่นอีกครั้งหนึ่ง  พระเจ้าฮั่นหยวนตี้(汉元帝) ได้ทรงยอมรับคำขอร้องของฮูหันเสีย ฮูหันเสียหวังว่าพระเจ้าฮั่นหยวนตี้จะประทานพระธิดาองค์หนึ่งแก่เขา  พระเจ้าฮั่นหยวนตี้เห็นด้วยกับคำกราบทูลของฮูหันเสีย เเต่ไม่ยอมยกพระธิดาของตนไปอภิเษกกับชนชาติซงหนู  จึงตรัสบอกพวกสนมว่า “ไม่ว่าใครอยากเเต่งงานกับหัวหน้าของซงหนูก็จะให้ผู้นั้นเป็นองค์หญิง พอหวังจาวจวิน(王昭君)ได้ยินข่าวนี้เเล้ว เธอก็ยินยอม เเต่งงานกับหัวหน้าของชนเผ่าซงหนู  พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ทรงดีพระทัยมาก เเละตกลงจัดงานอภิเษกสมรสระหว่างฮูหันเสียกับหวังจาวจวินที่เมืองฉางอานอย่างมโหฬาร

 

 

                                          หวังจาวจวิน(王昭君)

อย่างไรก็ตาม พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ไม่ทรงได้เคยพบเห็นหวังจาวจวินเลยแม้แต่ครั้งเดียว แม้ในยามที่ทรงเลือกนางสนมใหม่จากภาพนางกำนัลที่ทรงมี และมีศักดิ์สูงพอที่จะเป็นพระสนม ภาพวาดของหวังจาวจวินก็ไม่ใช่ภาพที่นำเสนอความงามที่แท้จริงของนาง ดังนั้นจึงทรงมองข้ามนางไป เมื่อนางได้ไปปรากฏตัวในท้องพระโรง ความงามของนางถึงกับสะกดขุนนางทั่วทั้งท้องพระโรง รวมทั้งพระเจ้าฮั่นหยวนตี้ด้วย จนพระองค์ถึงกับทบทวนแนวพระราชดำริที่จะส่งนางไปยังซงหนู

แต่กระนั้น พระเจ้าฮั่นหยวนตี้ได้ทรงตกปากรับคำไปแล้วจึงไม่อาจที่จะคืนคำได้ ฮูหันเสีย ยินดีมากที่ได้ภรรยาสวยเหมือนนางฟ้า นางหวังจาวจวินทั้งสวยงามและฉลาด ได้รับความชื่นชอบจากฮูหันเสียเป็นอันมาก และได้รับพระราชทานนามว่า “นิ่งหูยานจือ(宁胡阏氏)” ซึ่งมีความหมายว่าจะผูกมิตรสัมพันธ์กับราชวงศ์ฮั่น

         

                            หวังจาวจวินเดินทางไปยังซงหนู

          หวังจาวจวินใส่ชุดสีเเดงขี่ม้าสีขาว เดินทางจากกรุงฉางอันภายใต้ การส่งของราชวงศ์ฮั่นกับซงหนู  ในระยะแรกเริ่มหวังจาวจวินไม่เคยชิน เเต่อีกไม่นานก็ได้อยู่ร่วมกับชาวซงหนูเป็นอย่างดี

หวังจาวจวินได้ใช้ชีวิตของตนที่เขตของชนเผ่าซงหนู เธอได้เผยเเพร่วัฒนธรรมชาวฮั่นให้เเก่ชนชาติชนเผ่าซงหนู ลูกหลาน ของเธอก็สืบทอดเจตนาของเธอ สร้างมิตรสัมพันธ์ระหว่างชาวฮั่นกับ ชาวซงหนู  ในเมืองฮูฮอทที่มองโกเลียในของจีน เรื่องนี้ก็กลายเป็นเรื่องเล่าที่สืบ ทอดกันมาหลายชั่วคนรุ่นเเล้วรุ่นเล่า เเละกลายเป็นเนื้อหาสืบทอดกันมา ในกลอน เรื่องละครเเละนวนิยาย

                 

 

          

 

อ้างอิงจาก

·       หนังสือ “ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ประเทศจีน (中国历史常识)” – The   Overseas Chinese Affairs Office of the State Council / The Office of Chinese Language Council International. – สำนักพิมพ์สุขภาพใจ

·         http://thai.cri.cn/chinaabc/chapter17/chapter170403.htm

·         http://th.wikipedia.org/wiki/หวังเจาจวิน

·         http://blog.eduwo.com/space-8015567-do-blog-view-me-page-2.html

·         http://space.30edu.com/09140536/ReadArticle.aspx?ID=971c973d-ac33-4a10-8299-5f2eac5d222a

·         http://blog.stnn.cc/ywbk/Efp_Bl_1002333744.aspx

·         http://www.hudong.com/wiki/汉宣帝刘询

·         http://www.hudong.com/wiki/汉元帝

·         http://blog.stnn.cc/tymmrr/Efp_Bl_1001948953.aspx

·         http://www.secretchina.com/b5/node/264911

·         http://www.k2.dion.ne.jp/~osafune/kansi/ou-syoukun/ou-syoukun.htm

·         http://www.nipic.com/show/2/27/c66a038cb23410a1.html

·         http://honglaoshi.com/webboard/index.php?topic=227.0

·         http://www.chinfor.com/modules/webdoc1/content0073.html