华夏之组

วันอังคารที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2553 www.jiewfudao.com

                     พระเจ้าหวง （黄帝）                                   พระเจ้าเหยียน （炎帝）

          ชาวจีนมักพูดกันว่าตัวเองเป็น “ลูกหลานของพระเจ้าหวงและพระเจ้าเหยียน（炎黄子孙）” คำพูดที่ว่านี้เกี่ยวข้องกับตำนานของพระเจ้าหวงและพระเจ้าเหยียน ประมาณ 4 พันกว่าปีก่อน มีเผ่าชนจำนวนมากตั้งหลักแหล่งอยู่แถบลุ่มแม่น้ำเหลือง พระเจ้าหวงและพระเจ้าเหยียนทรงเป็นผู้นำที่มีชื่อเสียงที่สุดของเผ่าชน 2 แห่ง โดย เผ่าของพระเจ้าหวง ตั้งรกรากอยู่แถบที่ราบสูงส่านซีในลุ่มแม่น้ำจี ซึ่งอยู่แถบบริเวณต้นน้ำหวงเหอ (ฮวงโห หรือแม่น้ำเหลือง) ส่วนเผ่าของพระเจ้าเหยียน ได้ตั้งรกรากอยู่ใกล้เคียงกัน (ทั้ง 2เผ่า เป็นเผ่าที่ใกล้ชิดมีความสัมพันธ์กันทางการแต่งงาน สองเผ่านี้เป็นเผ่าที่มีความเจริญขึ้นค่อนข้างเร็ว และได้เป็นหลักในการรวบรวมเอาเผ่าอื่นๆ ข้างเคียงผนวกเข้าเป็นชนชาติหัวเซี่ยในเวลาต่อมา)         
       

                                 ผู้นำของเผ่าชนจิ่วหลีมีชื่อว่า “ชื่อโหยว(蚩尤)”

          ในสมัยนั้น ยังมีเผ่าชนที่มีอำนาจมากอยู่เผ่าชนหนึ่งชื่อว่า “จิ่วหลี(九黎)” ตั้งอยู่ทางตะวันออก ผู้นำของเผ่าชนจิ่วหลีมีชื่อว่า “ชื่อโหยว(蚩尤)” เขาเป็นผู้ที่มีความองอาจห้าวหาญมาก ชาวจิ่วหลีสามารถประดิษฐ์อาวุธยุทโธปกรณ์ได้หลากหลายชนิด เมื่อยามรบจะฮึกเหิมกันมาก และมักจะไปรุกรานเผ่าชนอื่น ๆ

          กล่าวกันว่า เผ่าชนของชื่อโหยวได้ทำสงครามกับเผ่าชนของพระเจ้าเหยียนเพื่อขยายอาณาเขตของตัวเอง ในการรบครั้งนี้ ชาวบ้านของเผ่าชนพระเจ้าเหยียนถูกฆ่าตายเป็นจำนวนมาก พระเจ้าเหยียนจึงได้ไปขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าหวงพระเจ้าหวงทรงมีความคิดที่จะกำจัดชื่อโหยวมาตั้งนานแล้ว จึงทรงตัดสินใจร่วมมือกับพระเจ้าเหยียน พระเจ้าหวงและพระเจ้าเหยียนทรงทำสงครามกับชื่อโหยว ณ ทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ในเมืองจัวลู่(涿鹿) (ปัจจุบันอยู่ที่มณฑลเหอเป่ย(河北)) ในระหว่างที่รบกันอยู่นั้น ท้องฟ้าก็มืดขึ้นมากะทันหัน หมอกลงหนาทึบ ทำให้มองไม่เห็นฝ่ายตรงข้าม พระเจ้าหวงทรงให้เข็มทิศนำทหารตามล่าชื่อโหยว สุดท้ายชื่อโหยวก็ถูกจับประหาร

          หลังจากสงครามที่จัวลู่ปิดฉากลง พระเจ้าหวง และพระเจ้าเหยียนได้ทำสงครามกันเพื่อที่จะแย่งตำแหน่งผู้นำของเผ่าชนอื่น ๆ สุดท้ายเผ่าชนของพระเจ้าเหยียนเป็นฝ่ายแพ้ นับจากนั้นมาพระเจ้าหวงจึงได้กลายเป็นผู้นำของกลุ่มเผ่าชนที่ราบตอนกลาง และเมื่อเผ่าชนต่าง ๆ บริเวณที่ราบตอนกลางได้มีการแลกเปลี่ยนกันทางด้านภาษา วัฒนธรรม การผลิต การดำรงชีวิตและอื่น ๆ อย่างค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไปจนถึงระดับที่แข็งแกร่ง อีกทั้งได้ผสมผสานกลมกลืนและพัฒนามาเป็นระยะเวลายาวนาน ก็ได้กลายเป็นชนชาติหัวเซี่ยอย่างเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา

          ชาชาติหัวเซี่ยเป็นต้นกำเนิดของชนชาติฮั่น และเป็นชนชาติที่สำคัญของชนชาติจีน ชาวหัวเซี่ยนับถือพระเจ้าหวงและพระเจ้าเหยียนเป็นบรรพบุรุษของตัวเอง เรียกตัวเองว่าเป็น “ลูกหลานของพระเจ้าหวงและพระเจ้าเหยียน” กระทั้งจวบจนปัจจุบัน ชาวฮั่นและพี่น้องชนชาติอื่น ๆ จำนวนมากก็ยังพูดกันติดปากเช่นนี้

อ้างอิงจาก

·       หนังสือ “ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ประเทศจีน (中国历史常识)” – The Overseas Chinese Affairs Office of the State Council / The Office of Chinese Language Council International. – สำนักพิมพ์สุขภาพใจ

* http://www.tlcthai.com/club/view_topic.php?club=china_chiness&club_id=1162&table_id=1&cate_id=-1&post_id=8539

*  http://www.hmongbq.com/uploadfile/2006521234723663.jpg

*  http://cn.yimg.com/ncp/338_731418200.jpg

*  http://upload.71way.com/uploads/d/dj/djf/e/200801/29155244_YYtqH.jpg